Η χριστιανική ειρήνη ως σχοινοβασία

Η χριστιανική ειρήνη ως σχοινοβασία

Γράφει η Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν. Ματθ. 10:34

Η ειρήνη του Χριστού όπως κάθε άλλη πνευματική έννοια δεν έχει καμία σχέση με αυτό που οι άνθρωποι κατανοούν. Ο άνθρωπος όταν σκέφτεται την ειρήνη φαντάζεται ένα κόσμο χωρίς πολέμους και φήμες πολέμων χωρίς συγκρούσεις, χωρίς διαξιφισμούς ανάμεσα στις θρησκευτικές και πολιτικές δυνάμεις.

Μια κατάσταση ουσιαστικά η οποία σημαίνει έλλειψη εχθροπραξιών και μισαλλοδοξίας ανάμεσα στους ανθρώπους του πλανήτη μας. Έτσι φανταζόμαστε ότι η ειρήνη των χριστιανών η ειρήνη την οποία ήρθε ο Χριστός να φέρει ομοιάζει με την ειρήνη του κόσμου. Και όχι μόνο το φανταζόμαστε αλλά βλέπουμε έστω και κατ’ όνομα χριστιανικά κράτη υπερδυνάμεις να προσπαθούν να επιβάλλουν αυτή την ειρήνη στον κόσμο δια των όπλων.

Ο Ιησούς μιλώντας στους μαθητές του τους εξηγεί πως η χριστιανική ομολογία έχει συγκεκριμένο ύφος. Είναι πόλεμος ενάντια στο κακό αλλά με τα όπλα της αρετής. Είναι μια ομολογία που ίσως φέρει έχθρα ανάμεσα σε πατέρα και γιο, μητέρα και κόρη, ακόμα και μάχαιρα απέναντι στην ίδια μας τη ζωή. Λέει ο Ιησούς συνεχίζοντας τον λόγο του: 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος. 39 ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν.

Η εικόνα αυτή του χριστιανού που χάνει την την ψυχή του για να την κερδίσει θυμίζει την εικόνα του Αβραάμ που αποφάσισε να θυσιάσει τον αγαπημένο του γιο τον Ισαάκ. Εκεί ο Αβραάμ αποφάσισε να υψώσει τη δική του μάχαιρα και να διαταράξει την οικογενειακή του ειρήνη παρά να διαταράξει την ειρήνη του με τον Θεό. Ο Θεός βέβαια είναι γνωστό πώς δεν είναι δυνατόν να αθετήσει την υπόσχεσή Του και να εξολοθρεύσει αυτόν μέσα από τον οποίο θα ερχόταν ο Χριστός. Είχε την επιθυμία όμως ο Θεός να δει τον Αβραάμ να κάνει στον φυσικό χώρο αυτό που εμείς καλούμαστε να κάνουμε στον πνευματικό. Να προτιμήσουμε να χάσουμε ότι μας έχει δωρίσει ο Θεός προκειμένου να κερδίσουμε την αιώνια ζωή.

Η ειρήνη του Θεού είναι η αδράνεια που έχει ένας άνθρωπος ο οποίος ισορροπεί πάνω σε ένα σκοινί. Ισορροπία έχει μόνο εάν εξουδετερώσει τις δυνάμεις που εάν ενεργήσουν θα μας ρίξουν στο κενό. Εάν επιτρέψουμε σε γονείς οικογένεια ακόμα και σε αυτήν την αγάπη για τη ζωή μας να μας τραβήξουν προς τα κάτω θα χάσουμε την ισορροπία μας. Ο Αβραάμ δεν επέτρεψε ούτε στην υπόσχεση του Θεού για τον γιο του να τον εμποδίσει να υπακούσει το Θεό.

«Αυτό λοιπόν είναι η ειρήνη;» θα πει κάποιος. Είναι δυνατόν να έρθω σε τέτοια ρήξη με τους οικείους μου και να έχω ειρήνη; Τι θα σκεφτούν για μένα; Πώς θα δείξω την αγάπη που οφείλω ως χριστιανός να έχω απέναντι στους γονείς μου; Και οι φανατικοί άλλων θρησκειών το ίδιο δεν κάνουν; Απαρνιούνται τους γονείς τους και τη ζωή τους και θυσιάζονται για την πίστη τους. Σε τι διαφέρει ο δρόμος που διδάσκει ο Χριστός; Σε το έγκειται η ανωτερότητα της διδασκαλίας Του;

Λέει ο Ιησούς παραπάνω στο ίδιο κεφάλαιο:

16 Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί. 17 Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· παραδώσουσι γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια καὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς· 18 καὶ ἐπὶ ἡγεμόνας δὲ καὶ βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καὶ τοῖς ἔθνεσιν.

Ως μαθητές του Χριστού καλούμαστε να προκαλέσουμε μια ήπια αλλά ξεκάθαρη ρήξη , η οποία θα εμφορείται από αγάπη στον πλησίον μας ως εαυτόν στη συγχώρηση των οφειλετών μας στη συγχώρηση που οδηγεί σε θυσία όπως αυτή του Σωτήρα Χριστού

Ο απλός παρατηρητής δεν καταλαβαίνει πως ο χριστιανός μπορεί να επιτύχει μια τέτοια ισορροπία η ανάμεσα στη δύναμη που του δίνει ο Χριστός και την προς τα έξω και την αδυναμία που φαίνεται στους γύρω του να έχει. Όπως και ο ίδιος ο Ιησούς, πάνω στο σταυρό βίωσε τον απόλυτο ονειδισμό. Ο παντοδύναμος και αιώνιος να περιπέφτει στην απόλυτη αδυναμία, σε σημείο να τον οικτίρουν ακόμα και οι πολέμιοι του λέγοντας: ενώ τους άλλους έσωσε δεν μπόρεσε να σώσει τον εαυτό του.

Αυτή η ακατανόητη ισορροπία είναι η φύση της ειρήνης του Χριστού. Ανάμεσα στην παντοδυναμία και την αδυναμία ανάμεσα στη Σοφία και την κατά κόσμον μωρία ανάμεσα στην εμπαθή έκφραση της γνώμης και τη νηφάλια και απαθή διακήρυξη των αληθειών του Θεού.

Και όσο κάποιοι δεν μπορούν να μας κατατάξουν σε νόρμες και κοσμικά καλούπια τόσο θα μοιάζουμε στην φύση του Πνεύματος του Θεού που όπου θέλει πνέει.

πηγή: Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ